włókna wiskozowe
 
Encyklopedia PWN
surowcem wyjściowym jest gł. celuloza z miazgi drzew iglastych (świerk, sosna) i liściastych (buk), słomy lub trzciny; pod wpływem działania na celulozę wodorotlenku sodu i disiarczku węgla powstaje celulozoksantogenian sodu, który rozpuszcza się w rozcieńczonym wodorotlenku sodu, otrzymując płyn przędzalniczy, zw. wiskozą; wiskoza przetłoczona przez otworki dyszy przędzalniczej przechodzi do kąpieli, w której ulega koagulacji (pod wpływem kwasu siarkowego następuje rozkład celulozoksantogenianu sodu i powstają włókienka tzw. celulozy regenerowanej). Ogólnie włókna wiskozowe mają właściwości podobne do bawełny; są stosowane w postaci włókien ciągłych, np. jedwab wiskozowy (jedwab sztuczny), oraz w postaci włókien ciętych (samoistnie lub w mieszankach z bawełną i wełną), do wytwarzania bardzo szerokiego asortymentu wyrobów włók., a włókna modyfikowane, tzw. włókna modalne, same lub w mieszankach z włóknami naturalnymi lub chem. — do wytwarzania dzianin i tkanin odzieżowych, na wyposażenie wnętrz i in.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia