cielesna

Encyklopedia PWN

jedno z najważniejszych i najbardziej ogólnych pojęć filozoficznych, oznaczające: 1) wszystko, co istnieje, tzn. zbiór wszystkich rzeczy w ogóle; 2) każdą poszczególną rzecz, o ile stanowi ona pewien odrębny od innych rzeczy zespół treści; 3) sam „moment istnienia”, tzn. to, że każda rzecz lub ich zbiór różnią się od nicości.
Ibn Gabirol, Salomon Ben Jehuda Ben Gabirol, zw. w średniow. Europie Awicebronem, Awicebrolem, ur. ok. 1021, Málaga, zm. ok. 1070, Walencja,
żyd. filozof i poeta z Hiszpanii;
teatr metoda twórczości teatr. zapoczątkowana w teatrze alternatywnym lat 60. i 70., polegająca na wspólnym udziale członków zespołu w powstaniu spektaklu.
materializm
[fr. matérialisme < łac. materialis ‘dotyczący materii’],
stanowisko filozoficzne będące odmianą monizmu ontologicznego, głoszące, że jedynie istniejącym, samoistnym bytem jest materia jako cielesne, przyrodnicze, czasoprzestrzenne, niezniszczalne tworzywo świata, do którego sprowadzają się lub którego są modyfikacjami, pochodnymi i od którego są zależne wszelkie przejawy rzeczywistości.
Słowacki Juliusz, ur. 4 IX 1809, Krzemieniec, zm. 3 IV 1849, Paryż,
poeta, dramaturg, który stworzył oryginalny wariant polskiego romantyzmu.
ahinsa
[sanskr. ahiṁsā ‘niekrzywdzenie’, ‘niestosowanie przemocy’],
zasada moralna w religiach indyjskich (hinduizm, buddyzm, a zwłaszcza dźinizm) zalecająca niezabijanie i niezadawanie obrażeń cielesnych wszystkim istotom żywym, zarówno ludziom, jak i zwierzętom (w dźinizmie także roślinom i innym bytom zwyczajowo uznawanym za nieożywione).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia