cielesna

Encyklopedia PWN

[łac., ‘przyroda’],

istota, zasada bytu rzeczywistości człowieka pojmowana różnie w zależności od koncepcji filozoficznych lub teologicznych;

[gr. país ‘dziecko’, dosłownie ‘wychowanie, wykształcenie dziecka’],

w staroż. Grecji pocz. wychowanie dzieci, a od późnego okresu klas. kształcenie ogólne, humanizacja;

[gr. pán ‘wszystko’, sṓma ‘ciało’],

odmiana materializmu reprezentowana przez T. Kotarbińskiego, wg którego wszystko, co istnieje, posiada cechy fizyczne (cielesne).

[łac.],

prawo:

[gr. psychḗ ‘dusza’, sōmatikós ‘cielesny’],

dziedzina badań z pogranicza medycyny i psychologii;

zjawisko różnorodnie definiowane i opisywane z wielu perspektyw, najczęściej jako relacja człowieka do sacrum.

Materiały dodatkowe