chromatyczną

Encyklopedia PWN

zmniejszenie aberracji chromatycznej przez łączenie soczewek o odpowiednio dobranych współczynnikach załamania światła i ogniskowych.
alteracja
[łac. alteratio ‘zmiana’],
muz. w systemie dur-moll chromatyczne podwyższenie lub obniżenie dźwięku melodii (także składnika akordu), będącego stopniem skali diatonicznej;
Amici
[amịczi]
Giovanni Battista, ur. 25 III 1786, Modena, zm. 10 IV 1863, Florencja,
wł. optyk i astronom;
Bach Johann Sebastian Wymowa, ur. 21 III 1685, Eisenach, zm. 28 VII 1750, Lipsk,
niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.
basso continuo
[b. kontịnuo; wł.] Wymowa,
bas cyfrowany, generałbas, b.c.,
muz. typ instrumentalnego towarzyszenia, stanowiącego harmoniczną podstawę utworu, stosowany we wszystkich gatunkach muzyki 1600–ok. 1750.
chromatyzm
[gr. chrōmatismós ‘barwienie’],
fiz. → aberracja chromatyczna.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia