chromatyczną
Encyklopedia PWN
figuracja
muz. kształtowanie linii melodycznej (melodia), wykorzystujące dźwięki gamy diatonicznej lub chromatycznej (diatonika, chromatyka), a także dźwięki tzw. akordów rozłożonych (czyli akordów rozłożonych na składniki), prowadzonych zazwyczaj w drobnych i równych wartościach rytmicznych;
[łac.],
muz. w notacji muz. znak unieważniający postawione wcześniej tzw. znaki chromatyczne (chromatyka),
luneta
przyrząd optyczny służący do zwiększania kąta widzenia („zbliżania”) odległych obiektów, zwiększania ilości dochodzącego od nich światła oraz wyznaczania kierunku, w jakim się te obiekty znajdują.
[fr.],
fiz. powierzchnia ciała odbijająca regularnie i niemal całkowicie padające na nią promieniowanie (elektromagnetyczne, sprężyste, cząstek naładowanych);
muz. pierwszy dźwięk (stopień) gamy A-dur (z trzema krzyżykami) i gamy a-moll (bez znaków chromatycznych przykluczowych);
abstrakcyjna sztuka, abstrakcjonizm,
termin określający sztukę nieprzedstawiającą świata rozpoznawalnych przedmiotów, oderwaną od obrazowania rzeczywistości;
