całkowita
Encyklopedia PWN
mat. jedno z podstawowych twierdzeń teorii liczb (liczb teoria) orzekające, że dla dowolnej liczby całkowitej k > 1, dowolnych liczb całkowitych dodatnich parami względnie pierwszych n1, n2, ... , nk oraz dowolnych liczb całkowitych r1, r2, ... , rk istnieje taka liczba całkowita r, że dla i = 1, 2, ... , k liczba r − ri dzieli się przez ni;
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych () określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
[łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
mat. równanie algebraiczne o współczynnikach całkowitych, którego rozwiązań szuka się w liczbach całkowitych lub wymiernych (algebraiczne równanie);