babiloński
Encyklopedia PWN
utwór bibl. zaliczany w chrześcijaństwie do ksiąg proroków większych, a w judaizmie do Pism (hebrajski ketuwim), powstały w II w. p.n.e.;
kulty chtoniczne
kulty bóstw świata podziemnego;
[gr. chthónios ‘podziemny’],
ważny składnik wierzeń w religiach politeistycznych, którego istotą jest kult Słońca lub jego personifikacji.
Lewant, ang. Levant,
hist. nazwa krajów położonych nad wschodnią częścią M. Śródziemnego, od Egiptu po Turcję;
lewici
jedna z grup kapłańskich w staroż. judaizmie;
[gr. < hebr.],
niemiecki teolog i reformator religijny, zwany ojcem reformacji, twórca luteranizmu.
