Księga Daniela
 
Encyklopedia PWN
Księga Daniela,
utwór bibl. zaliczany w chrześcijaństwie do ksiąg proroków większych, a w judaizmie do Pism (hebrajski ketuwim), powstały w II w. p.n.e.;
K.D. składa się z 2 części: pierwsza zawiera opowieści o przygodach mądrego i pobożnego Daniela i jego przyjaciół, którzy uprowadzeni z Judei, znaleźli się na dworze królów babilońskich i perskich; druga — wizje Daniela typu apokaliptycznego z wątkami mesjańskimi; najbardziej znane epizody księgi: uczta Baltazara (mane, tekel, fares), Daniel w jaskini lwów, ocalenie młodzieńców wtrąconych do pieca ognistego, historia cnotliwej Zuzanny; Daniel — mąż niezłomnych zasad i prawego charakteru — miał stanowić wzór dla prześladowanego ludu Izraela.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Rembrandt, Uczta Baltazara, ok. 1635 — National Gallery, Londyn fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia