b.a.
Encyklopedia PWN
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
mat. niepusty zbiór R, w którym określono 2 działania, przyporządkowujące każdej parze (a, b) elementów z R jeden element z R: dodawanie (a, b) a+b i mnożenie (a, b) ab; działania te muszą spełniać następujące aksjomaty: 1) R jest grupą przemienną względem dodawania; 2) dla każdego a, b, c ∈ R zachodzi (a + b)c = ac + bc (prawostronna rozdzielność mnożenia względem dodawania); 3) dla każdego a, b, c ∈ R zachodzi a(b + c) = ab + ac (lewostronna rozdzielność mnożenia względem dodawania).