algebraiczną
Encyklopedia PWN
mat. teoria badająca homomorfizmy struktur algebraicznych w struktury przekształceń innych struktur.
matematyk francuski;
matematyk brytyjski;
rozety
mat. krzywe płaskie, których równania we współrz. biegunowych r, φ mają postać r = a sin kφ lub r = a cos kφ (a i k — stałe liczby);
[fr. < łac.],
mat. w najprostszym przypadku równania całkowe postaci: 
oraz f(x) − λ, gdzie funkcje K(x, y) (tzw. jądro równania całkowego) i g(x) są funkcjami danymi, a f oznacza funkcję niewiadomą;
oraz f(x) − λ, gdzie funkcje K(x, y) (tzw. jądro równania całkowego) i g(x) są funkcjami danymi, a f oznacza funkcję niewiadomą;
mat. wyrażenie postaci f(x) = g(x), gdzie f i g są funkcjami określonymi w pewnym zbiorze A, o wartościach w zbiorze B, a x oznacza niewiadomą lub zbiór niewiadomych.
