Wdą
Encyklopedia PWN
najstarszy zabytek literatury indoaryjskiej, jedna z 4 Wed;
gveda
Samaweda
jedna z 4 Wed, uważana za święty tekst przekazany drogą objawienia (śruti);
[sanskr. sāmaveda ‘wiedza melodii’],
sanhita
kanoniczny zbiór wedyjskich hymnów, formuł ofiarnych, inkantacji, formuł magicznych przekazywany w tradycji ustnej przez społeczność braminów, tworzących tradycję danej szkoły wedyjskiej (śakha);
[sanskr. saṁhitā ‘związek’, ‘połączenie’],
jezioro na Równinie Charzykowskiej, w dorzeczu Wdy, w woj. pomor., na północny wschód od w. Dziemiany, na wys. 134 m;
pow. w woj. pomor.;
jezioro na Wysoczyźnie Świeckiej (woj. kuj.-pomor.), na wys. 79 m;
