Wdą
Encyklopedia PWN
brahmany
staroindyjskie traktaty prozą, obszerne komentarze Wed (sanhita);
[sanskr. brāhmaṇa ‘dotyczący brahmana’],
miasto w województwie pomor., w powiecie chojnickim, w Borach Tucholskich, na l. brzegu rz. Niechwaszcz (prawy dopływ Wdy), w pobliżu Parku Nar. Bory Tucholskie i Zaborskiego Parku Krajobrazowego.
rzeka, → Wda.
dewa
w hinduizmie najwyższa klasa istot nadludzkich, związanych z procesem kreacji świata i ładem kosm. (ryta), którego są opiekunami.
[sanskr. deva ‘niebiański’, ‘bóg’],
literatura północno-zachodnich Indii (stany: Dżammu i Kaszmir, częściowo Himaćal Pradeś i Pendżab), tworzona w języku dogri.
Dyfed
wczesnośredniow. królestwo celtyckie w południowo-zachodniej Walii;
[dạwıd; ang., də̣wed; walijskie],
