W-Z
Encyklopedia PWN
polityka Prus prowadzona w okresie zaborów, zmierzająca do rozpowszechnienia języka niemieckiego (państwowego), ewentualnie niemieckiej świadomości narodowej wśród mieszkańców ziem zajętych w wyniku rozbiorów Polski, a z upływem czasu — do wykorzenienia polskiej świadomości narodowej (wynarodowienia).
w staroż. Grecji proces ekspansji na tereny (z reguły zamor.) zamieszkane przez nie-Greków. Miasto, które zakładało kolonię,
oficjalna nazwa Kościoła tradycji luterańskiej w Polsce, wywodząca się od podstawowej księgi wyznaniowej — Wyznania Augsburskiego (Confessio Augustana 1530).
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
opozycja polityczna w Polsce 1945–89,
partie polityczne, organizacje, grupy i środowiska społeczne dążące do obalenia lub zreformowania niedemokratycznego systemu władzy utworzonego przez partię komunistyczną w Polsce oraz formułujące programy zasadniczych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych;
procesy polityczne w Polsce 1944–89,
sposób usuwania z życia polit. lub fiz. likwidacji przeciwników władzy PPR (od 1948 PZPR), także forma pacyfikacji społeczeństwa.
