Q
Encyklopedia PWN
fiz. wzór określający różniczkowy przekrój czynny w funkcji kąta bryłowego na elastyczne (sprężyste) rozpraszanie cząstek α na spoczywających jądrach atomowych;
fiz. siła, z jaką pole elektromagnetyczne działa na poruszającą się cząstkę naładowaną;
mat. ciąg niezerowych wielomianów f0, f1, ... , fk otrzymany przez kolejne stosowanie algorytmu dzielenia z resztą, począwszy od f0 i f1 (gdzie f0(x) = f(x) jest danym wielomianem jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, a f1(x) = f′(x) jego pochodną), przy czym otrzymywane reszty bierze się ze znakiem minus, tzn. f0 = f1q1 − f2 itd.
trzy najstarsze Ewangelie (Mateusza, Marka i Łukasza), które ze względu na podobieństwa treści i formy są często wydawane w celach nauk. łącznie w postaci synopsy.
fiz. temperatura, jaką miałaby próbna objętość (cząstka) powietrza sprowadzona w procesie adiabatycznym do ciśnienia standardowego 1000 hPa.
