Organy
Encyklopedia PWN
bezpośrednia organizacyjna i regulacyjna działalność organów publicznych w dziedzinie stosunków społecznych związanych z korzystaniem z morza, jego brzegów i zasobów, przy zastosowaniu uprawnień władczych i kompetencji tych organów do zarządzania mieniem publicznym.
zespół norm procesowych regulujących tryb, zasady i sposób realizacji prawa karnego skarbowego w postępowaniu organów państw., zmierzający do ustalenia, czy dany czyn zabroniony (przestępstwo lub wykroczenie skarbowe) został popełniony, kto go popełnił i jaką karę należy zastosować wobec sprawcy;
prokuratura
organ państw. powołany do strzeżenia praworządności, czuwania nad ściganiem przestępstw i oskarżania przed sądem.
[łac.],
strajk
zbiorowe, dobrowolne, okresowe zaprzestanie podstawowych czynności w procesie pracy lub nauki przez grupę albo zbiorowość społeczną w celu wymuszenia realizacji jej żądań przez ośrodek nadrzędny lub grupę kierującą jej działalnością (właściciela przedsiębiorstwa, organy władz państwowych), najczęściej przerwanie pracy przez pracowników najemnych w celu poprawy warunków pracy i wynagrodzenia za nią; podejmowane głównie przez robotników przemysłowych, zwalczane przez właścicieli przedsiębiorstw (lokaut, zatrudnianie innych pracowników, tzw. łamistrajków, interwencje sił porządkowych, w tym wojska).
[ang.],
rodzaj samorządu obejmującego wszystkie osoby (obywateli), które mieszkają na terenie określonej jednostki podstawowego podziału terytorialnego;
