administracja morska

administracja morska,

bezpośrednia organizacyjna i regulacyjna działalność organów publicznych w dziedzinie stosunków społecznych związanych z korzystaniem z morza, jego brzegów i zasobów, przy zastosowaniu uprawnień władczych i kompetencji tych organów do zarządzania mieniem publicznym.

W państwach morskich istnieje ogólna tendencja do wydzielania organów administracji morskiej z ogólnej organizacji administracji publicznej, przy znacznej niejednolitości rozwiązań (odrębne organy państwowe, organy municypalne, porty autonomiczne, wolne obszary portowe). W Polsce naczelnym organem administracji morskiej jest minister właściwy ds. gospodarki morskiej (od 2013 minister infrastruktury i rozwoju), do którego należy programowanie i organizowanie gospodarki morskiej oraz kontrola nad nią (eksploatacja floty handlowej i portów, usługi portowe i żeglugowe itp.); minister jest organem nadrzędnym wobec terenowych organów administracji morskiej, którymi są dyrektorzy urzędów morskich w Gdańsku, Słupsku i Szczecinie; w skład urzędów morskich wchodzą: inspekcja morska, kapitanaty (w dużych portach) i bosmanaty (w małych portach); rejon ich działania obejmuje polski obszar morski (morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne, wyłączna strefa ekonomiczna) oraz obszary portów i pasa nadbrzeżnego (pas techniczny, pas ochronny); do ich kompetencji należą sprawy: bezpieczeństwa morskiego, ochrony środowiska morskiego, korzystanie z dróg morskich, portów i przystani, oznakowania nawigacyjne, także wykonywanie zadań w zakresie współpracy międzynarodowej. Funkcje organów administracji morskiej za granicą wykonują konsulowie.