Granica
Encyklopedia PWN
granica wiecznego śniegu, linia wiecznego śniegu,
geogr. powierzchnia (w przekroju pionowym linia) ograniczająca od dołu obszary, na których opad śniegu w ciągu roku jest wyższy niż jego ubytek w wyniku topnienia i parowania;
termin używany w analizie chem., a zwłaszcza w analizie śladowej, do określenia najmniejszej ilości lub najmniejszego stężenia substancji (pierwiastka, jonu, związku) możliwych do wykrycia za pomocą danej metody analitycznej z określonym prawdopodobieństwem.
ekon. pojęcie wprowadzone 1972 w I Raporcie dla Klubu Rzymskiego, opracowane przez zespół naukowców z Massachusetts Institute of Technology (D.L. Meadows i inni), na określenie skończonych rozmiarów zasobów globu ziemskiego.
mat. liczby a i b występujące w zapisie całki oznaczonej 
, będące końcami przedziału całkowania.
, będące końcami przedziału całkowania.
stężenia substancji palnej (gazu, pary lub pyłów) w mieszaninie z powietrzem lub tlenem, w zakresie których pod wpływem bodźca energ. może nastąpić wybuch;
