Descartes
Encyklopedia PWN
determinizm
filoz. pogląd, zgodnie z którym zajście każdego zdarzenia (zjawiska) jest wyznaczone jednoznacznie przez zdarzenie (zjawisko) poprzedzające je w czasie; stanowi zasadę wyjaśnienia prawidłowości i przewidywania zdarzeń (zjawisk); przeciwieństwo indeterminizmu.
[łac. determinare ‘ograniczać’, ‘określać’],
filozof, jezuita;
dualizm
filoz. pogląd oparty na przyjęciu istnienia 2 niesprowadzalnych do siebie czynników;
[łac. dualis ‘dotyczący dwóch’, ‘podwójny’],
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
fenomen
filoz. w sensie węższym, mianem fenomenem określa się zjawisko fizyczne lub psychiczne będące przedmiotem postrzegania, w szerszym zaś — wszelki fakt empiryczny, będący punktem wyjścia badań naukowych;
[gr. phainómenon ‘to, co się zjawia, pokazuje’],
filozofia dialogu, zwana również filozofią spotkania,
nurt filozofii XX w., w którym dialog jest punktem wyjścia, zasadą wszelkiego myślenia i poznawania oraz przedmiotem filozoficznej refleksji.