Dobszewicz Benedykt

Dobszewicz Benedykt, ur. 12 lub 21 III 1772, Kroża (Żmudź), zm. 1794(?), tamże(?),

filozof, jezuita;

1748–52 studiował w Akademii Wileńskiej, 1764–68 wykładał w niej i pełnił wiele funkcji administracyjnych; współpracował z Komisją Edukacji Narodowej, pod koniec życia był dyrektorem jej żmudzkiego okręgu szkolnego; w epistemologii — inaczej niż R. Descartes — uważał, że własne istnienie uświadamia się sobie przed uświadomieniem tego, że się myśli; opowiadał się za reprezentacjonizmem, a w konsekwencji za tym, że przekonania innych można poznać tylko za pośrednictwem języka; stąd — kładł nacisk na jego precyzję; główne prace: Placita recentiorum philosophorum explanata (1760), Praelectiones logicae ex probatis veterum recentiorumque placitis conscriptae (1761).

Bibliografia

F. Bargieł Benedykt Dobszewicz SJ (1722–ok. 1794) a odnowa jezuickiej filozofii w Polsce w drugiej połowie XVIII wieku, w: Studia z historii filozofii, Kraków 1980;

J.J. Jadacki Benedykt Dobszewicz, w: tegoż Sławni Wilnianie. Filozofowie, Wilno 1994.