Chów
Encyklopedia PWN
Sahara, Aṣ-Ṣaḥrā al-Kubrā,
największa pustynia na Ziemi, w Afryce Północnej, na terytorium 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii, Mali, Nigru, Czadu, Sudanu;
rodzaj łowiectwa obejmujący chwytanie i utrzymywanie (chów) niektórych ptaków drapieżnych (sokołów, jastrzębi i orłów), ich układanie do łowów oraz używanie do polowania na ptactwo i ssaki.
wyż. w Etiopii i Somalii, położona w większości na Płw. Somalijskim, na zachodzie oddzielona od Wyż. Abisyńskiej tektonicznym Rowem Abisyńskim.
hydrol. płytki (głębokość 0,25–4 m), śródlądowy zbiornik wody zastawionej, stojącej lub przepływającej, o zróżnicowanej powierzchni (od kilkunastu m2 do kilkuset ha).
rozległe obniżenie w zachodniej Afryce, w regionie Sudanu i południowej Sahary, na obszarze Mali, Nigru, Burkina Faso, Beninu i Nigerii;
