sokolnictwo
 
Encyklopedia PWN
sokolnictwo,
rodzaj łowiectwa obejmujący chwytanie i utrzymywanie (chów) niektórych ptaków drapieżnych (sokołów, jastrzębi i orłów), ich układanie do łowów oraz używanie do polowania na ptactwo i ssaki.
Polowano najczęściej konno, napuszczając na zwierzynę ułożonego ptaka łowczego, atakującego w powietrzu lub na ziemi; ptaki przewożono w kapturkach (wyłącznie sokoły), na specjalnej lasce (tzw. berle) lub rękawicy; sokolnictwo rozpowszechnione w Azji i północnej Afryce od czasów staroż., w Europie było uprawiane od IV do końca XVIII w. (tylko w Wielkiej Brytanii trwa nieprzerwanie do czasów współcz.); ostatnio w niektórych krajach (w Polsce od 1972) podjęto udane próby odrodzenia sokolnictwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia