Bangladeszu

Encyklopedia PWN

języki subkontynentu indyjskiego wywodzące się z indoirańskiej grupy języków indoeuropejskich;

teatr indyjski pochodzący z terenów hist. Bengalu (obecnie indyjski stan Bengal Zachodni i państwo Bangladesz) oraz sąsiadujących z nim stanów: Bihar, Orisa i Asam.

kraje rozwijające się, kraje słabo rozwinięte, kraje zacofane, kraje nieuprzemysłowione, Trzeci Świat, Południe,

terminy używane na określenie bardzo zróżnicowanej grupy państw (ponad 140) Afryki, Ameryki Łacińskiej, Azji i Oceanii, z reguły postkolonialnych, które w większości uzyskały niepodległość po II wojnie światowej (wcześniej państwa Ameryki Łacińskiej, Liberia).

Kuki,

grupa ludów mówiących językami tybetańsko-birmańskimi i zamieszkujących północno-wschodnie Indie, Bangladesz i Mjanmę (Birmę);

Meghalaja

, hindi Meghālaya, ang. State of Meghalaya,

stan w północno-wschodnich Indiach, przy granicy z Bangladeszem;

migracje

[łac. migratio ‘przesiedlenie’],

demogr. wędrówki albo ruch mechaniczny (fizyczny) ludności; element i podstawowa (obok cyrkulacji) forma mobilności przestrzennej; oznaczają przemieszczenia terytorialne związane ze względnie trwałą zmianą miejsca zamieszkania.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>