Akulturacja
Encyklopedia PWN
historyczny proces ograniczania znaczenia i wpływu chrześcijaństwa w kulturze i życiu społecznym.
podstawowa właściwość każdej jednostki etnicznej określająca różnice międzyetniczne o charakterze przedmiotowym i podmiotowym, wyznaczająca tym samym zobiektywizowane, albo jedynie świadomościowe, ramy przynależności do odrębnych organizmów etnicznych.
etnogeneza
pochodzenie i proces formowania się grupy etnicznej, który stanowi syntezę zachodzących jednocześnie procesów akulturacji, kontaktu kulturowego, dyfuzji kulturowej, lub tylko niektórych z nich;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’],
somalijski dramaturg i prozaik, tworzący w języku ang. i somalijskim;
Guaikuru, Guaycurú, Caduveo, Kadiweu, Kaduweo,
Indianie Ameryki Południowej zamieszkujący obszar środkowego biegu rz. Paragwaj w Brazylii (stan Mato Grosso do Sul);
haskala
ruch oświeceniowy wśród Żydów, który zrodził się w 2. połowie XVIII w. i trwał do lat 80. XIX w.;
[hebr., ‘oświecenie’],
