środka obrotu
Encyklopedia PWN
uchwalona z inicjatywy ONZ 1988 (ratyfikowana przez Polskę 1994)
prosta, na której leżą środki okręgów opisywanych przez punkty bryły sztywnej poruszające się ruchem obrotowym
mat. przekształcenie geometryczne płaszczyzny (lub przestrzeni), przy którym odległości między punktami nie ulegają zmianie (izometria) oraz nie zmieniają się ich odległości od ustalonego punktu — środka obrotu (lub prostej — osi obrotu);
produkt, który ze względu na skład i sposób przygotowania jest przeznaczony do żywienia ludzi z określonymi chorobami (np. zaburzeniami przemiany materii), także zalecany w pewnych stanach fizjol. (np. w okresie ciąży, w okresie niemowlęctwa, u dzieci do 3. roku życia);