a.C.
Encyklopedia PWN
muzyka
muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;
[łac. < gr.],
piśmiennictwo powstałe na terenie Niderlandów.
trygonometria
mat. pierwotnie — gałąź matematyki poświęcona badaniu związków między bokami i kątami trójkąta (stąd nazwa), później — teoria określonych z tej okazji funkcji (funkcje trygonometryczne), obecnie — dział matematyki szkolnej;
[gr. trígōnon ‘trójkąt’, metréō ‘mierzę’],
mat. dwuwskaźnikowa tablica, której elementy pochodzą z ustalonego pierścienia R (można utworzyć macierz z liczb, funkcji itp.).