- żydowski odłam rel., utw. 1755 na Podolu przez J. Franka podającego się za mesjasza;
- mit. gr. bogini uosabiająca Ziemię;
- mit. gr. według Metamorfoz Owidiusza córka Nereusa i morskiej boginki Doris;
-
Ganimedes, gr. Ganymḗdēs,mit. gr. najpiękniejszy królewicz tebański, syn Trosa;
- jedna z ksiąg bibl. Pięcioksięgu, → Księga Rodzaju.
-
geniusz, łac. genius,mit. rzym.:
- terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii na południowym krańcu Płw. Iberyjskiego, przy wyjściu z M. Śródziemnego do Cieśn. Gibraltarskiej;
- postać biblijna z 1 Księgi Samuela;
- w. w woj. opolskim, w pow. strzeleckim (gmina Leśnica), na stoku garbu Chełm;
- autonomiczna część Danii, wyspa na Oceanie Atlantyckim i Oceanie Arktycznym u wybrzeży Ameryki Północnej;
-
gryf, gr. grýps, łac. gryphus,mit. gr. fantastyczny stwór, skrzydlaty lew o głowie i szponach orła;
- terytorium zamorskie Stanów Zjednoczonych, wyspa w zachodniej części Oceanu Spokojnego, największa w archipelagu Mariany;
-
guruw Indiach mistrz, duchowy przewodnik, nauczyciel, charyzmatyczny przywódca.[sanskr., ‘ciężki’, ‘czcigodny’],
- departament zamorski Francji w Ameryce Środkowej, na wyspach w Małych Antylach (archipelag W. Nawietrznych), oddziela M. Karaibskie od O. Atlantyckiego;
- w prawie muzułmańskim jedna z pięciu kategorii czynów;
-
haramsala modlitw w meczecie.[arab.],
-
Harmoniamit. gr. uosobienie ładu i zgodności;[gr., ‘strojna’],