• zjawiska związane z oddziaływaniem fal sprężystych o bardzo dużej częstotliwości (ultradźwięków) z wiązką światła (laserowego);
  • dziedzina fizyki i techniki zajmująca się opisem i zastosowaniami oddziaływań fotonów z fononami, czyli fal świetlnych z falami sprężystymi o dużej częst. (ultra- i hiperdźwiękowej).
  • zjawiska akustyczne, w których wartości wielkości opisujących zaburzenie sprężyste ośrodka (fale sprężyste) są duże w porównaniu z wartościami określającymi stan równowagi tego ośrodka;
  • akustyczny układ, akustyczny układ drgający,
    obiekt wytwarzający falę sprężystą lub z nią oddziałujący (np. rezonator, absorber).
  • akustyka
    [gr. akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
    dział fizyki i techniki tradycyjnie obejmujący naukę o dźwięku rozumianym jako zjawisko słyszalne, związane z rozchodzeniem się fal sprężystych w ośrodku gazowym, a w miarę rozwoju także w ośrodkach ciekłym i stałym.
  • termin obejmujący akustykę wnętrz i budowli oraz akustykę urbanistyczną.
  • dział akustyki zajmujący się budową i działaniem organów mowy i słuchu, a także badaniem uszkodzeń słuchu i ich przyczyn, leczeniem wad wymowy.
  • dział akustyki zajmujący się badaniem struktury głosu ludzkiego;
  • dział akustyki badający wytwarzanie dźwięku w instrumentach muzycznych i podczas śpiewu, jego rozprzestrzenianie się i zapis na nośnikach dźwięku, problemy percepcji dźwięków, zagadnienia skal muzycznych i in.
  • → hydroakustyka.
  • dział akustyki obejmujący problemy związane ze zwalczaniem hałasu i wibracji w zakładach pracy, a także zastosowania ultradźwięków do badań materiałów.
  • dział akustyki obejmujący badania procesu powstawania wrażeń słuchowych, roli zmysłu słuchu w procesie porozumiewania się, wpływu słuchu na kształtowanie się mowy i in.
  • dział akustyki architektonicznej zajmujący się rozchodzeniem się dźwięku na terenach zurbanizowanych z punktu widzenia ochrony przed hałasem (właściwe planowanie miast i osiedli z uwzględnieniem tras komunikacyjnych i obiektów przemysłowych).
  • dział akustyki architektonicznej obejmujący zagadnienia rozchodzenia się dźwięku w pomieszczeniach zamkniętych (jakości akustycznej sal koncertowych, teatrów, studiów radiowych, telewizyjnych) oraz zagadnienia izolacji dźwiękowej przegród budowlanych (ścian, stropów i in.).
  • związki koordynacyne (kompleksowe), w których ligandami są cząsteczki wody.
  • akwalung
    [ang. aqualung < łac. aqua ‘woda’, ang. lung ‘płuco’],
    właśc. niezależny aparat tlenowy,
    aparat umożliwiający płetwonurkowi swobodne przebywanie pod wodą.
  • akwametria
    [łac.-gr.],
    metoda stosowana w analizie chem. do oznaczania zawartości wody w materiałach org. i nieorganicznych;
  • akwanautyka
    [łac. aqua ‘woda’, gr. nautikḗ ‘sztuka żeglarska’],
    badania nad możliwością przystosowania człowieka do długotrwałego przebywania i pracy pod wodą;
  • astr. 3 roje meteorów o radiantach w gwiazdozbiorze Wodnika (Aquarius);
  • materiał wybuchowy zawiesinowy zawierający azotan amonu, trotyl, zagęstnik (np. skrobię, guar-gum, sól sodową karboksymetylocelulozy) i wodę;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia