• wiskozymetria
    [łac.-gr.],
    technika pomiaru lepkości płynów (na ogół cieczy) za pomocą lepkościomierzy;
  • Wislicenus Johannes, ur. 24 VI 1835, Kleineichstädt k. Kwerfurtu, zm. 5 XII 1902, Lipsk,
    chemik niemiecki;
  • Wisła,
    pierwszy polski odbiornik telewizyjny, produkowany od 1956 w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych, na radzieckiej licencji aparatu Awangard.
  • Wiszniewski Wincenty, ur. 1781, zm. 1855,
    astronom i kartograf;
  • Wiśniewski, Wiśniowski, Antoni Jakub, ur. 1718, zm. 1774,
    pedagog, fizyk, wydawca, pijar;
  • Wiśniewski Wiesław, ur. 2 V 1931, Łomżyca, zm. 28 II 1994, Tucson (USA),
    astronom;
  • Witelo, Vitelo, Witelon, ur. ok. 1230, k. Wrocławia, zm. ok. 1280,
    śląski filozof, przyrodnik i matematyk; jeden z najwybitniejszych uczonych europejskiego średniowiecza.
  • Witko Małgorzata, ur. 17 II 1951,
    chemik; profesor Instytutu Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN; członek PAN;
  • Witkowski August Wiktor, ur. 12 X 1854, Brody k. Lwowa, zm. 12 I 1913, Kraków,
    fizyk;
  • Witkowski Józef, ur. 20 II 1892, Odessa, zm. 26 V 1976, Poznań,
    astronom;
  • Witoszyński Czesław Maciej, ur. 24 VI 1875, Horoszki (Podlasie), zm. 13 IX 1948, Łódź,
    hydro- i aeromechanik, konstruktor maszyn hydraulicznych;
  • witriol
    [łac.]:
  • witryfikacja
    [łac.],
    zeszklenie,
    fiz., techn. proces powstawania szkła podczas chłodzenia cieczy.
  • witryna WWW,
    inform. zbiór stron WWW, połączonych hiperodnośnikami; ma oddzielny adres internetowy, np. http://www.pwn.pl.
  • Witt Otto Nikolaus, ur. 31 III 1853, Petersburg, zm. 23 III 1915, Berlin,
    chemik niemiecki;
  • Witten
    [uı̣tən]
    Edward, ur. 26 VIII 1951, Baltimore (stan Maryland),
    fizyk i matematyk amerykański;
  • Wittig Georg, ur. 16 VI 1897, Berlin, zm. 26 VIII 1987, Heidelberg,
    chemik niemiecki;
  • Wittiga reakcja,
    reakcja otrzymywania alkenów (olefin) przez działanie ylidów fosforowych (alkilidenofosforanów) na aldehydy lub ketony:
  • wizawka
    [od fr. vis-à-vis],
    mała 4-kołowa kareta, ozdobna, na podwoziu berliny z XVIII w., o wąskim pudle na 2 osoby siedzące twarzami do siebie (vis-à-vis);
  • wizjer
    [niem. < łac.],
    wojsk. przyrząd celowniczy opt. stosowany w broni strzeleckiej lub artyleryjskiej.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia