• akonityna, C37H47NO11,
    alkaloid występujący gł. w bulwach i liściach tojadu; jedna z najsilniejszych trucizn roślinnych;
  • akrania
    [gr.],
    bezczaszkowie,
    med. zaburzenie rozwojowe polegające na niewytworzeniu się czaszki.
  • akrazje, Acrasiomycota,
    mikroskopijne, heterotroficzne organizmy jądrowe, o niepewnej jeszcze pozycji systematycznej, wśród których opisano dotychczas tylko 4 rodzaje: Acrasis, Copromyxa, Fonticula, Guttulinopsis, z 12 kosmopolitycznymi gatunkami;
  • akritarchy, Acritarcha,
    stadia przetrwalnikowe (cysty lub trudne do odróżnienia od nich stadia wegetatywne) kopalnych pierwotniaków, pozbawione cech umożliwiających systematyczne zaklasyfikowanie.
  • akrocyjanoza
    [gr.],
    choroba objawiająca się sinicą i zaburzeniami czucia palców, dłoni, stóp, nosa;
  • akrofobia
    [gr.],
    med. jedna z fobii; silny patologiczny lęk przed miejscami wysoko położonymi (lęk wysokości).
  • akromegalia
    [gr. ákron ‘kończyna’, mégas, megálou ‘wielki’],
    przewlekła choroba wywołana nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu (somatotropiny), najczęściej przez gruczolak przysadki;
  • akrosom
    [gr.],
    ciało szczytowe,
    pęcherzyk wydzielniczy zlokalizowany w szczytowej części główki plemnika, przylegający do otoczki jądrowej;
  • aksamitka, Tagetes,
    rodzaj z rodziny astrowatych (złożonych), obejmujący ok. 50 gat. roślin jednorocznych występujących gł. w ciepłych rejonach obu Ameryk, w miejscach suchych i nasłonecznionych;
  • aksamitnikowate, aksamitniki, Clubionidae,
    rodzina pająków
  • akseniczna kultura,
    biol. środowisko hodowlane; sterylne, naturalne, półsyntetyczne lub syntetyczne;
  • akseroftol, retinol, witamina A,
    oleista ciecz rozpuszczalna w tłuszczach i nierozpuszczalna w wodzie, wrażliwa na światło.
  • aksis, czytal, Axis axis,
    ssak z rodziny jeleniowatych;
  • aksolotl,
    neoteniczna postać niektórych płazów z rodzaju Ambystoma (rodzina ambystomowate);
  • akson
    [gr. áxōn ‘oś’],
    neuryt, wypustka osiowa,
    pojedyncza, zwykle długa wypustka komórki nerwowej (neuronu) przewodząca impulsy nerwowe od ciała komórki (perikarionu) do zakończeń nerwowych;
  • aksonalny transport,
    fizjol. ruch pęcherzyków, zawierających białka strukturalne i białka funkcjonalne, oraz mitochondriów od ciała komórki nerwowej (perykarionu) do zakończeń aksonu;
  • aksonema
    [gr.],
    aparat ruchowy rzęsek i wici;
  • aksopodia
    [gr. áxōn ‘oś’, poús, podós ‘noga’],
    aktinopodia,
    cienkie, cytoplazmatyczne wypustki komórki ułożone promieniście, wzmocnione zwykle w swej centralnej części pęczkiem sztywnych mikrotubul, o skomplikowanym, charakterystycznym dla gatunku układzie;
  • aksostyl,
    element cytoszkieletu komórki charakterystyczny dla niektórych przedstawicieli wiciowców, np. Trichomonadina;
  • aktinidia, Actinidia (Trochostigma),
    rodzaj roślin okrytozalążkowych z rodziny aktinidiowatych (Actinidiaceae) obejmujący 35–40 gat. pnączy, rzadziej krzewów, występujących w żyznych i wilgotnych lasach liściastych we wschodniej Azji; najbogatsze w gat. są południowo-zachodnie Chiny;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia