• Abramowicz Jan, data ur. nieznana, zm. 1602,
    ojciec Mikołaja, wojewoda, działacz kalwiński;
  • Abramowicz Mikołaj, M. Abrahamowicz, data ur. nieznana, zm. II 1651,
    syn Jana, wojewoda;
  • Abramowicz Witold, ur. 28 lub 29 VIII 1874, Kaługa, zm. ok. 1940,
    działacz polityczny, adwokat;
  • Abramowska Stanisława, ur. 1867, zm. 1892,
    żona Edwarda Józefa, działaczka socjalist.;
  • Abramowski Edward Józef, ur. 17 VIII 1868, Stefanino (Ukraina), zm. 21 VI 1918, Warszawa,
    działacz społeczny, socjolog, filolog, psycholog, twórca polskiej odmiany kooperatyzmu, teoretyk spółdzielczości.
  • Abranches
    [abrạ̃:szisz],
  • Abrantes
    [abrạ̃ntəsz],
    miasto w środkowej Portugalii (region Centrum), nad rzeką Tag;
  • Abrawanel, Abrabanel, Izaak Juda, ur. 1437, Lizbona, zm. 1508, Wenecja,
    żydowski egzegeta, filozof, poeta i lekarz
  • Abreu João Capistrano Honório de, ur. 23 X 1853, Maranguape, zm. 13 VIII 1927, Rio de Janeiro,
    historyk brazylijski;
  • Abruzja, Abruzzi,
    region we Włoszech, w środkowej części Płw. Apenińskiego, nad M. Adriatyckim;
  • Absalom, ur. ok. 1000 p.n.e., zm. ok. 970 p.n.e.,
    wg Biblii trzeci syn króla Dawida;
  • Absalon, ur. 1128, Fjenneslev, zm. 21 III 1201, Sorø,
    duński duchowny i polityk;
  • absolut
    [łac. absolutus ‘zupełny’, ‘bezwględny’],
    w tradycji filozoficznej byt wolny od niedoskonałości, bez przyczyny, od niczego niezależny, istniejący sam z siebie, nie określony ani ograniczony, pojmowany na ogół jako wieczna, jedyna i konieczna podstawa rzeczywistości, od której wszystko inne jest zależne (nous, absolutny duch, absolutna idea, Bóg).
  • absolutorium
    [łac. absolvere ‘uwolnić’],
    akt organu przedstawicielskiego (np. sejmu, walnego zgromadzenia członków organizacji) uznający na podstawie sprawozdania działalność finansowa organu wykonawczego (np. rządu) za prawidłową;
  • absolutorium
    [łac. absolvere ‘uwolnić’],
    naukozn. stwierdzenie ukończenia studiów wyższych i złożenia egzaminów końcowych — bez złożenia pracy i egzaminu magisterskiego, czyli uzyskania tytułu zawodowego.
  • absolutum dominium
    [łac., ‘nieograniczona władza’],
    nieograniczona, absolutna władza panującego;
  • absolutyzm
    [łac. absolutus ‘zupełny’, ‘bezwzględny’],
    system władzy w monarchiach europejskich epoki wczesnonowożytnej (XVI–XVIII w.), w których władca sprawował pełnię władzy suwerennej (suwerenność), ograniczoną jedynie zasadami prawa naturalnego oraz podstawowymi normami ustrojowymi (np. porządek sukcesji tronu).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia