wirydarz
 
Encyklopedia PWN
wirydarz
[łac. viridarium ‘ogród’, ‘park’],
czworoboczny wewnętrzny dziedziniec klasztorny;
otoczony krużgankami, przylega zwykle z jednej strony do kościoła, wypełniony przeważnie małym geometrycznym ogrodem ze studnią, rzeźbą lub drzewem pośrodku; dawna nazwa małego ozdobnego ogrodu z kwiatami, ziołami i cienistymi drzewami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia