sekwencjonowanie

sekwencjonowanie,

genet. ustalanie kolejności (sekwencji pierwszorzędowej) aminokwasów w polipeptydach oraz nukleotydów w łańcuchach kwasów nukleinowych.

Polega na przecinaniu łańcuchów w określonych miejscach przez działanie specyficznymi enzymami, a następnie chem. analizie powstałych odcinków oligopeptydowych i oligonukleotydowych. Przecinanie łańcuchów DNA w określonych miejscach enzymami restrykcyjnymi i rozwój inżynierii genetycznej umożliwiły wprowadzenie 1975 przez F. Sangera metody sekwencjonowania opartej na stopniowym przyłączaniu pojedynczych nukleotydów katalizowanym przez polimerazę DNA (metoda „plus-minus”), a A. Maxam i W. Gilbert 1977 oprac. metodę sekwencjonowania polegającą na stopniowej chem. degradacji DNA. Metody sekwencjonowania po częściowym zautomatyzowaniu umożliwiają sekwencjonowanie całych genomów.