pucharów lejkowatych kultura

pucharów lejkowatych kultura,

archeol. kultura środkowego neolitu obejmująca niżowe i wyżynne tereny Europy od północnej Holandii po rz. Bug i od południowej Szwecji po Czechy i Morawy, datowana 3600–2300 p.n.e.

nazwa od formy naczyń ceramicznych o lejkowato wychylonych brzegach; pierwsza kultura neolityczna Niżu Środkowoeur. o miejscowej genezie; rolnictwo i hodowla, początki orki sprzężajnej; górnicza eksploatacja krzemienia (Krzemionki); ślady wytwórczości miedzi; pochówek gł. szkieletowy w grobach płaskich, dolmenach, korytarzowych, skrzynkowych lub w obstawach kam. (tzw. grobowce kujawskie).