Bylany,
stanowisko archeol. w środkowych Czechach, k. m. Kutná Hora;
Bylany
Encyklopedia PWN
rozległy kompleks osadniczy o pow. 120 ha z pozostałościami neolitycznych osad kultury ceramiki wstęgowej rytej, kultury ceramiki wstęgowej kłutej, kultury pucharów lejkowatych oraz osadnictwa z epoki brązu; składa się z 4 skupisk zabudowy oddzielonych od siebie pustymi przestrzeniami; najistotniejsze znaczenie mają odkrycia związane z kulturą ceramiki wstęgowej rytej (4600–3900 p.n.e.); stwierdzono 25 faz zabudowy długimi, prostokątnymi, wielkorodzinnymi domami słupowymi; na poszczególne osady (fazy zasiedlenia) składało się od 3 do 10 takich domów wraz z obiektami gospodarczymi. Na podstawie rozwoju ceramiki stwierdzono trwanie osadnictwa od najstarszej po najmłodszą fazę (szarecką) kultury ceramiki wstęgowej rytej i dalej w okresie kultury ceramiki wstęgowej kłutej; znaleziska dowodzą, że istniała tu rozwinięta uprawa zbóż i hodowla, wysokim poziomem odznaczały się: bogato ornamentowana ceramika, krzemieniarstwo, tkactwo; jest to najlepiej rozpoznany kompleks osadniczy ludów wczesnoroln. w środkowej Europie, utrzymujący kontakty z Małopolską (import krzemienia jurajskiego spod Krakowa).
