przemiana częstotliwości

przemiana częstotliwości,

elektrotechn. proces zmiany częst. sygnału o pewną określoną wartość z zachowaniem zawartej w nim informacji, polegający na przeniesieniu zbioru składowych widma sygnału do zakresu innych częst. w taki sposób, że zostają zachowane różnice częst. tych składowych oraz ich względne amplitudy i względne fazy.

P.cz. jest realizowana w mieszaczu. Przetwarzany sygnał pierwotny o widmie skupionym wokół częst. środkowej f_s, podawany na wejście mieszacza, jest w nim mieszany z sygnałem lokalnego generatora drgań elektrycznych (heterodyny) o częst. f_h. W wyniku mieszania (interferencji) otrzymuje się sygnał wyjściowy o złożonym widmie częst.: f_s, 2f_s, f_h – f_s, f_h, f_h + f_s, 2f_h; z tego sygnału jest wydzielany (za pomocą filtru elektrycznego pasmowego) żądany sygnał, najczęściej sygnał różnicowy (sygnał o częst. różnicowej f_p = f_h – f_s), zw. sygnałem o częstotliwości pośredniej. P.cz. jest powszechnie stosowana w urządzeniach telekomunik., np. w odbiornikach radiokomunik., urządzeniach radiolokacyjnych oraz w przyrządach pomiarowych.