plateresco
styl w sztuce hiszpańskiej, rozwijający się od końca XV do połowy XVI w., będący odpowiednikiem wczesnego renesansu;
[platerẹsko; hiszp. platero ‘złotnik’] 
,
, plateresco
Encyklopedia PWN
dekoracyjny styl w hiszpańskiej architekturze końca XV–połowa XVI w.; odznaczał się bogatą plastyczną dekoracją, zbliżoną do ornamentacji złotnictwa, łączył pierwiastki mauretańskie (stylu mudéjar), późnogotyckiego (tzw. stylu izabelińskiego) i renesansowego (głównie lombardzkie i toskańskie); główne dzieła pierwszego okresu (koniec XV–do ok. 1540): Colegio de S. Cruz w Segovii, S. Pablo i S. Gregorio w Valladolid, Hospital de S. Cruz w Toledo, kościół S. Esteban i uniw. w Salamance, ratusz w Sewilli, katedra w Grenadzie; w drugim okresie (1540–ok. 1555) zaznaczyła się większa dyscyplina w zasadach ornamentacji i kompozycji fasad oraz w stosowaniu porządków architektonicznych (Alkazar w Toledo, pałac arcybiskupi i fasada uniwersytetu w Alcalá de Henares, pałac Monterrey w Salamance). Plateresco wywarło wpływ na kształtowanie się churrigueryzmu.
