plankton
 
Encyklopedia PWN
plankton
[gr.],
ekol. ogół najczęściej drobnych organizmów wodnych, unoszących się biernie z falami i prądami w toni (prześwietlonej strefie) oceanów, mórz i wód słodkich;
w skład planktonu wchodzą bakterie, organizmy zwierzęce (zooplankton), m.in. liczne pierwotniaki, wrotki, widłonogi oraz rurkopławy, żebropławy, sprzągle, ogonice, także jaja i larwy (np. mszywiołów, szkarłupni, ryb), z roślin (fitoplankton) — liczne gatunki glonów; fitoplankton — główny producent materii organicznej — to pierwsze ogniwo łańcuchów pokarmowych; skład gatunkowy, zagęszczenie, rozsiedlenie planktonu zależą głównie od temperatury, żyzności i stopnia zasolenia wód; plankton ma podstawowe znaczenie dla przepływu materii i energii w zbiornikach wodnych; jest podstawowym pokarmem wielu gatunków, m.in. niektórych ryb; składnik detrytusu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia