pelagial
 
Encyklopedia PWN
pelagial
[gr. pélagos ‘morze’],
toń wodna,
hydrol. wody otwarte mórz, oceanów i jezior;
obejmuje epipelagial — górną, prześwietloną warstwę wód stykających się z wodami przybrzeżnymi nerytycznej strefy (tzw. nerytopelagial), oraz batypelagial — ciemne wody zalegające ponad stokiem kontynentalnym i głębokim dnem abisalu; pelagial zasiedlają rozmaite zespoły planktonunektonu; od epipelagialu, jako obszaru produkcji materii organicznej (fotosynteza), jest pośrednio uzależniona odżywczo fauna batypelagialu i bentosu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia