perfumy
 
Encyklopedia PWN
perfumy
[łac. per fumum ‘poprzez dym’],
chem. skoncentrowane roztwory kompozycji zapachowych w alkoholu etylowym, rzadziej w innych bezwonnych rozpuszczalnikach org. lub utwardzanych żelach (sztyfty).
skład perfum bywa bardzo złożony (dobre perfumy zawierają do kilkuset substancji), a ich trwałość na skórze jest nie mniejsza niż kilka godzin; perfumy, w których zawartość kompozycji zapachowej przekracza 20% (zwykłe perfumy — kilkanaście), noszą nazwę extrait.
Najdawniejszą formą nadawania zapachu otoczeniu było spalanie ziół, żywic i kadzideł (stąd łac. per fumum ‘przez dym’), opisane ok. 1500 p.n.e.; później stosowano tzw. pomady — ciekłe i stałe tłuszcze nasycone ekstraktami roślin i wydzielinami zwierzęcymi (piżma, ambra) — takie pachnidła znajdowano w grobowcach faraonów. W XI w. Awicenna otrzymał pierwszy destylat płatków róży — wodę różaną; pierwszym odpowiednikiem perfum w dzisiejszym rozumieniu był alkoholowy ekstrakt ziół, gł. rozmarynu, lawendy i majeranku, rozpowszechniony w Europie w XIV w. (pod nazwą Woda Królowej Węgier) przez Elżbietę Łokietkównę. Rozkwit fr. perfumerii przypada na XVI w. (lata panowania Katarzyny Medycejskiej); rozwój przemysłu perfumeryjnego rozpoczął 1714 G.M. Farina produkcją Wody Kolońskiej.
Bibliografia
A. HURTON Erotyka perfum... , Warszawa 1994.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia