osteoklasty
rodzaj komórek występujących w tkance kostnej;
[gr. ostéon ‘kość’, klásis ‘złamanie’],
komórki kościogubne,
osteoklasty
Encyklopedia PWN
mają zdolność niszczenia kości; duże (do 100 µm), wielojądrzaste (5–10 jąder komórkowych) komórki, powstają w wyniku połączenia (fuzji) monocytów; liczne wypustki cytoplazmatyczne zwiększają powierzchnię kontaktu osteoklastów z substancją pozakomórkową kości; wydzielają enzymy hydrolityczne i pochłaniają (fagocytoza) składniki rozkładanej kości; leżą na powierzchni kości w zagłębieniach (zatokach), niekiedy również między osteoblastami; bardzo licznie występują w miejscach intensywnego modelowania, przebudowy kości i gojenia się ran.
