oskrzela,
odgałęzienia tchawicy, element dróg oddechowych większości kręgowców płucodysznych;
oskrzela
Encyklopedia PWN
w płucach oskrzela dzielą się na coraz drobniejsze i liczniejsze przewody; są wysłane błoną śluzową, większe oskrzela — wzmocnione rusztowaniem chrzęstnym; u ssaków i człowieka zespół oskrzeli jest zw. drzewem oskrzelowym, a odgałęzienia oskrzeli, o średnicy mniejszej niż 0,85 mm — oskrzelikami; są to przewody zrazików płucnych i dalsze rozgałęzienia, kończące się pęcherzykami płucnymi; nieustanny ruch migawek nabłonka błony śluzowej oskrzeli powoduje przesuwanie się warstwy płynu surowiczego oraz śluzu (pokrywających nabłonek), w kierunku tchawicy i jednocześnie usuwanie obcych ciał dostających się do oskrzeli z wdychanym powietrzem. Zapalenie oskrzeli obejmuje gł. błony śluzowe oskrzeli, polega na zmianach nieżytowych ostrych lub przewlekłych, włóknikowych, ropnych; ostry nieżyt towarzyszy chorobie przeziębieniowej, grypie, nieżyt przewlekły — stałym drażnieniom błony śluzowej, niekiedy związany z wykonywanym zawodem lub paleniem tytoniu, także w przebiegu chorób układu oddechowego i krążenia.
