niedodma płuc
 
Encyklopedia PWN
niedodma płuc,
med. stan bezpowietrzności i zmniejszonej objętości miąższu płucnego;
spowodowana zwężeniem lub zamknięciem światła oskrzela przez gęsty wysięk oskrzelowy, guzy wewnątrzoskrzelowe, ziarniniaki, ciała obce, zewn. ucisk oskrzela przez powiększone węzły chłonne, guz, tętniak itp.; objawy zależą od czasu zamknięcia światła oskrzela, wielkości obszaru objętego niedodmą i obecności zakażenia. Leczenie: usunięcie przyczyny, leczenie zakażenia (antybiotykoterapia), upowietrznienie tkanki płucnej za pomocą rehabilitacji oddechowej, sztucznej wentylacji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia