norma europejska, EN,
powszechnie dostępna norma przyjęta przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) lub (dopiero od 1997) Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI), a także norma telekomunikacyjna (oznaczana ETS) przyjęta przez ETSI (do 1997).
norma europejska, EN
Encyklopedia PWN
Wprowadzanie norm europejskich ma istotny wpływ na funkcjonowanie Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Opracowywanie norm europejskich jest oparte na zasadach: otwartości i powszechności dostępu (tj. swobodnego dostępu do norm dla wszystkich chętnych), przejrzystości, consensusu (jako podstawy uzgodnień), bezstronności i spójności postanowień norm, zgodności z potrzebami rynku, uwzględniania aspektów międzynarodowych. Normy europejskie są opracowywane przez reprezentacje krajowe (krajowe jednostki normalizacyjne lub krajowe komitety elektrotechniki z państw UE i EFTA). Projekty norm europejskich są uzgadniane z przedstawicielami m.in. organizacji rządowych, instytucji publicznych, producentów, użytkowników, konsumentów, związków zawodowych, a normy są przyjmowane w głosowaniu ważonym reprezentacji krajowych. EN i ETS są obligatoryjnie wprowadzane do norm krajowych państw UE i EFTA przy jednoczesnym wycofaniu wszystkich wcześniej istniejących dokumentów krajowych, które są z nimi sprzeczne; jeśli tylko jest to możliwe, normy europejskie są identyczne lub równoważne z normami międzynarodowymi. W krajach należących do UE i EFTA część krajowych norm jest normami europejskimi, np. norma EN po wprowadzeniu do norm niemieckich ma symbol DIN EN, do norm polskich — PN EN; do końca 2002 ok. 80% norm europejskich zostało wprowadzonych do polskich norm.