niklu stopy
 
Encyklopedia PWN
niklu stopy,
stopy, których gł. składnikiem jest nikiel, a dodatkami stopowymi są: miedź, mangan, chrom, kobalt, wolfram, tytan, krzem.
W zależności od zastosowań rozróżnia się: nikiel stopowy, w którym zawartość gł. dodatku stopowego nie przekracza 5%, np. nikiel magnezowy (0,05–0,11% magnezu) i krzemowy (0,1–0,2% krzemu), stosowane na elementy lamp elektronicznych, manganowy (1,3–5% manganu), stosowany do wyrobu świec silników spalinowych, wolframowy (ok. 4% wolframu); stopy na termoelementy, np. chromel (stop niklu zawierający 10% chromu) i  alumel (2% manganu, 2,2% aluminium, 1,4% krzemu); stopy oporowe, np. nichrom; stopy magnetycznie miękkie (np. permalloy; magnetyczne materiały); stopy odporne na korozję, o dobrych właściwościach mech. (duża wytrzymałość na rozciąganie), których gł. dodatkiem stopowym jest miedź, np. monel (30% miedzi, 1,5% manganu i 1,3% żelaza), stosowany do wyrobu aparatury chem., części maszyn i instalacji pracujących w agresywnych środowiskach; stopy o b. dużej żarowytrzymałościżaroodporności — wieloskładnikowe s.n. (zarówno odlewnicze, jak i do przeróbki plast.), zawierające jako dodatki stopowe: chrom (15–29%), kobalt (14–20%), molibden (3–26%), żelazo (1–22%), a także wolfram, wanad, tytan, aluminium, krzem, znane pod różnymi nazwami handl., np. nimocast, nimonic, hastelloy, inconel, incoloy, udimet, stosowane do wyrobu turbin gazowych, silników odrzutowych i rakiet oraz armatury, pomp, zbiorników itp. pracujących w agresywnych środowiskach i wysokich temperaturach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia