stopy oporowe
 
Encyklopedia PWN
stopy oporowe,
stopy metali przeznaczone do wyrobu przewodów grzejnych, przyrządów pomiarowych i oporników;
charakteryzuje je duży opór elektr. właściwy; w zależności od podstawowego składnika stopu, rozróżnia się następujące rodzaje stopów: żelazo z niklem i chromem, nikiel z miedzią, żelazem i chromem oraz miedź z manganem, niklem, aluminium i żelazem; s.o. dzielą się na: s.o. grzejne, w których opór elektr. właściwy wynosi 0,89–1,08 µΩ · m, charakteryzują się wysoką żaroodpornością i są przeznaczone na grzejne elementy oporowe w piecach elektr. i grzejnikach o zakresie pracy do 1300°C (kanthal, nichrom, fechral — 85% żelaza, 12% chromu i 3% aluminium), oraz s.o. precyzyjne, o oporze elektr. właściwym 0,4–0,5 µΩ · m, stosowane w przyrządach pomiarowych i opornikach (np. konstantan i manganin).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia