mukopolisacharydy

mukopolisacharydy

[łac.-gr.],

polisacharydy zaliczane do heteropolisacharydów;

przynależność polisacharydów do grupy mukopolisacharydów nie jest dokładnie sprecyzowana; przyjmuje się, że w skład cząsteczek mukopolisacharydów wchodzi zawsze glukozamina (są to więc glikozaminoglikany); najlepiej znane są kwaśne mukopolisacharydy zbud. z powtarzających się na przemian cząsteczek glukozaminy i kwasu glukuronowego, tworzące długie łańcuchy, niektóre grupy hydroksylowe dodatkowo są podstawione resztami siarczanowymi; do kwaśnych mukopolisacharydów zalicza się m.in.: kwas hialuronowy, siarczan chondroityny, heparynę; grupę mukopolisacharydów stanowią także polisacharydy zbud. z glukozaminy i innych monosacharydów (d-glukoza, d-galaktoza, l-fruktoza) ale nie zawierające cząsteczek kwasu uronowego, np. polisacharydy izolowane z substancji grupowych krwi, a także polisacharydy bakteryjne izolowane z Pneumococcus; wodne roztwory mukopolisacharydów odznaczają się dużą lepkością. Mukopolisacharydy występują gł. w tkance łącznej warunkując jej nieprzepuszczalność dla bakterii i regulując w niej zawartość wody (kwas hialuronowy, siarczany chondroityny); znajdują się też w śluzach, maziach stawowych, a także błonach komórkowych zwierząt na ogół w połączeniach z białkiem; uczestniczą w procesie krzepnięcia krwi (heparyna).