monotoniczność
 
Encyklopedia PWN
monotoniczność
[gr.],
mat. zgodność porządku w zbiorze argumentów jakiejś funkcji (w szczególności: ciągu, miary) i w zbiorze jej wartości;
np. jeśli V(X) oznacza objętość bryły X, to warunek: „jeśli X ⊂ Y, to V(X) ≤ V(Y)” wyraża monotoniczność funkcji V; jeśli argumenty i wartości funkcji są liczbami, to monotoniczność można opisać dokładniej: funkcja f(t) nazywa się (ściśle) rosnącą, jeżeli f(t1) < f(t2) dla t1 < t2 i (ściśle) malejącą, jeżeli f(t1) > f(t2) dla t1 < t2; funkcja f(t) nazywa się niemalejącą (nierosnącą), jeżeli f(t1) ≤ f(t2) (f(t1) ≥ f(t2)) dla t1 ≤ t2; np. funkcja f(t) = arctgt jest rosnąca, funkcja f(t) = et — malejąca.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia