metafizyczne malarstwo

metafizyczne malarstwo, wł. pittura metafisica,

termin zastosowany przez G. Apollinaire’a 1913 w stosunku do obrazów G. de Chirico z lat 1910–11, później stosowany na określenie kierunku reprezentowanego przez członków grupy Valori Plastici;

twórca i gł. przedstawiciel — G. de Chirico, którego dzieła (Paryż, 1910–14) były protestem przeciwko futuryzmowi; 1917 w Ferrarze wraz z G. Carrą i G. Morandim (również R. Melli i A. Soffici) utworzył tzw. szkołę metafizyczną; z metafizycznym malarstwem było związane pismo „Valori Plastici”; metafizyczne malarstwo było próbą irracjonalnego spojrzenia na świat i ujawnienia jego metafiz. treści; dorobek metafizycznego malarstwa stał się jedną z podstaw surrealizmu.

De Chirico Giorgio, Tajemnica i melancholia ulicy, 1914 — New Cannan, Kolekcja Stanleya R. Resora, Connecticut

Chirico Giorgio de, Hektor i Andromacha — Kolekcja prywatna, Mediolan