limbiczny układ

limbiczny układ, układ rąbkowy,

fizjol. zespół struktur mózgowych stanowiących anatomiczne podłoże czynności popędowo-emocjonalnych;

do jego gł. elementów zalicza się podwzgórze, ciało migdałowate, przegrodę i hipokamp; w układzie limbicznym znajdują się m.in. ośrodki: głodu, pragnienia, popędu seksualnego, bólu, strachu, agresji; pobudzenie tych ośrodków wyzwala odpowiednie formy zachowania się zmierzające do zaspokojenia istniejącego popędu i uruchamia reakcje hormonalne i wegetatywne towarzyszące temu zachowaniu; układ limbiczny zawiera też ośrodki regulujące czynności narządów wewn., np. częstość skurczów serca, ciśnienie tętnicze krwi i sterujące procesami przemiany materii.