lidar
 
Encyklopedia PWN
lidar
[ang. Light Detection and Ranging],
urządzenie służące do wykrywania obiektów i pomiaru odległości od nich za pomocą impulsów świetlnych;
impulsy światła wytwarzane przez laser rozpraszają się na obiektach znajdujących się w przestrzeni; część rozproszonego światła (echo) jest wychwytywana przez umieszczony w odbiorniku optycznym teleskop i kierowana do fotodetektora; sygnał z fotodetektora jest analizowany za pomocą układów cyfrowych (oscyloskopu cyfrowego); wyznaczając czas t od momentu wysłania impulsu lasera do zarejestrowania echa, oblicza się odległość l = vt/2 do obiektu (v — prędkość światła w ośrodku). Lidary stosuje się w technice wojskowej, głównie do namierzania celów. Za pomocą lidarów ustala się z dokładnością centymetrową odległość między Ziemią a Księżycem; przewiduje się ich wykorzystanie m.in. do teledetekcji planetoid. Lidary stosuje się w badaniach atmosfery: do obserwowania aerozoli w atmosferze (ocena udziału cząstek asferycznych w aerozolu, wyznaczanie rozkładów rozmiarów cząstek aerozolu), do pomiaru rozkładów temperatury w atmosferze, do wykrywania zanieczyszczeń, do badania rozkładów wiatrów, rejestracji turbulencji. Za pomocą lidarów umieszczonych w samolotach i satelitach rejestrujących luminescencję powierzchni Ziemi można oceniać m.in. stan roślinności i plonów, sondować oceany, badać atmosferę.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia